zomaar...

Af en toe ontmoet ik jou
In je dochters ogen
Als ik haar in mijn armen hou
Omdat ze je zomaar mist

Ik heb nog nooit met jou gesproken
Daarvoor heeft de tijd
Onverhoopt een stok gestoken
Maar iedere dag ben jij
Er altijd een beetje bij

Je bent voor mij geen vreemde meer
Al heb ik je nooit gekend
Ik voel de leegte net als zij
Omdat je er niet meer bent

Als ik haar daar zo zie staan
En ik doorzie haar lach
Veeg ik snel mijn tranen weg
En hoop dat ze die niet zag