Verdrietige dag

Vandaag hebben we de crematie van oma gehad. We zijn eerst met de familie naar de monuta in Zutphen gereden. Daar hebben we nog even bij oma kunnen zijn. Daarna hebben ik haar, samen met papa, theo, debby, tom en mark de auto ingedragen. We zijn allemaal achter de rouwauto aan gereden, op weg naar Dieren. Daar hebben we oma de auto uitgedragen en in de hal gezet. Zo konden andere mensen ook nog afscheid van haar nemen. Wij zijn allemaal de familiekamer ingegaan. Toen alle belangstellenden en overige familieleden binnen waren, hebben wij de deksel op de kist gedaan. Op het nummer Afscheid nemen bestaat niet hebben we oma naar binnen gedragen. De aanhang van de kleinkinderen liepen achter ons aan, samen met Tante Corrie.
Daarna hebben Theo en papa een grote kaars aangestoken, vervolgens de kleinkinderen kleine kaarsjes. De gastspreker heeft een mooi verhaal voorgelezen over het leven van oma. Daarna hebben we geluisterd naar het nummer I'm leaving on a jetplane, gezongen door Engelbert Humperdink. Na dit nummer heeft een nicht van mijn oma een klein stukje opgedragen. En daarna was ik aan de beurt. Ik had een brief aan oma geschreven, met wat ik nog tegen haar wilde zeggen. Deze brief had ik ook bij oma in de kist gelegd, in een enveloppe, samen met een trouwfoto van peter en mij. Ik had het wel erg moeilijk tijdens het voorlezen, maar het is me gelukt. Daarna heb ik een gedicht voorgelezen, een gedeelte hiervan stond ook op de kaart.
Na mijn stukje heeft papa een dankwoord gedaan, erg mooi en knap van hem! Op het laatste moment wilde tante Corry ook nog wat zeggen. Ik ben met haar naar voren gelopen en heb bij haar gestaan. Op het nummer Brigt eyes van Art Garfunkel hebben we de laatste groet naar oma gebracht.
Het was een hele mooie dienst, en ook erg verdrietig. Tante Corrie heeft meerdere keren gezegd dat ze nu niet meer alleen mijn lieve oudtantje is, maar nu ook mijn oma. Het is ook zo'n lieverd!
Erg fijn en lief vond ik dat tante Ineke, tante Thea en ome Gerben erbij waren. Voor het condoleren hebben we eerst koffie gedronken.
Gisteravond hadden we ook condoleren en afscheid nemen van oma voor belangstellenden.

Nu kunnen we dit hoofdstukje een beetje afsluiten. We zijn vanavond nog met Theo, Debby, Mark en Mirjam, Tom en Carola en papa naar de chinees geweest. (dit deden we altijd met oma's verjaardag) Even nog saampjes met de familie.

Nu moeten we de boel weer verder opruimen in oma's huisje. Daar zijn we de afgelopen dagen ook nog erg druk meegeweest. Ik heb erg veel advertenties op marktplaats staan. Alles moet weg. Ik heb vandaag nog een zelf gemaakt kistje en dienblad van oma meegenomen. Oma zat bij de houtsnij club, en heeft de mooiste dingetjes gemaakt. Een tastbare herinnering aan oma.
Oma, wat zal ik je ontzettend missen, je bent en blijft mijn allerliefste omaatje!!

Tot slot nog het gedicht...

Streep hun naam niet door

Streep hun naam niet door
al zijn zij tot stof vergaan
Streep hun naam niet door
alsof ze nooit hebben bestaan
't Liefste wat ik heb bezeten
't toekomstbeeld van mijn bestaan
Vraag me niet om dat te vergeten
en gewoon weer door te gaan
Want ik wil weer verder leven
maar ik weet niet hoe dat moet
'k Hoor bij hen die achterblijven
overleven vergt veel moed
Streep daarom hun naam niet door
noem hun naam en laat me weten
Dat ook jij niet zult vergeten
zo alleen kan ik verder gaan.

Dit gedicht hebben we bij oma thuis gevonden, geschreven in haar handschrift. Zo heeft zij zich gevoelt na het overlijden van haar dierbaren. En zo voel ik me nu....
Ik heb dit gedicht voorgedragen tijdens de crematie en een gedeelte hiervan stond op de rouwkaart.